Bir kişi həyatında həqiqi dəyər qazandığı anda dəyişir. Bu, nə puldur, nə status, nə də cəmiyyətin “bəyənmə” düyməsidir. Dəyər — onun öz varlığını hiss etməsidir. Özünü faydalı, sevilən və mənalı hiss etdikdə kişi sadəcə yaşayır, nəfəs almır — mövcud olur.
Kişi dəyər qazandıqda, o, yarışdan çıxır. Başqaları ilə deyil, dünənki özü ilə müqayisə edir. Artıq “kimin yanında güclü görünürəm” sualını yox, “kimin həyatında dəyər yaradıram?” sualını verir. Həmin anda eqo sakitləşir, yerini sabitlik və daxili məmnunluq tutur.
Xoşbəxt kişi o deyil ki, hamını razı salır. O, öz prinsiplərinə sadiq qalaraq dünyaya bir parça yaxşılıq buraxandır. Bu dəyər onu təmizləyir, sakitləşdirir, sevgi dolu edir.
Və bəlkə də sirr elə bundadır: kişi xoşbəxt olmağa çalışmamalıdır — o, dəyərli olmağa çalışmalıdır. Çünki dəyər qazandıqda, xoşbəxtlik onsuz da onun arxasınca gəlir.
